ایگاه اینترنتی واشنگتن تایمز، اخیرا در گزارشی به بررسی ورود عراق به ابتکار «کمربند و جاده» چین پرداخته است. در نوشتار ذیل این گزارش تحلیل و ارزیابی میشود.
این گزارش در ابتدای مطلب خود مینویسد: «مسیر چین برای تسلط اقتصادی در قرن بیست و یکم مستقیماً از طریق غرب آسیا میگذرد و بانکداری پکن در زمینه ایجاد مشارکتهای چند میلیارد دلاری با عراق، پاکستان و حتی سوریه جنگ زده برای تامین سوخت، در حال تلاش برای جایگزین شدن به جای آمریکا به عنوان قدرت برتر جهان است.»
تحلیلگران میگویند اعلامیه غیرمنتظره عراق در پاییز گذشته مبنی بر قصد پیوستن به طرح «کمربند و جاده بزرگ پکن»، تنها نمونهای از ردپای رشد اقتصادی سریع چین در غرب آسیا است.
گزارش فوق معتقد است: «چین این منطقه را به عنوان سرزمین حاصلخیز برای سرمایهگذاری در سیستمهای آبی، جادهها، پلها، شبکههای برقی و سایر بخشهای مهم زیربنایی که هرگز یا به طور کامل توسعه نیافتهاند و یا در جنگ چند دهه ای تخریب شدهاند، مشاهده میکند.»
بر اساس اظهارات دیدهبان سرمایهگذاری جهانی چین، پروژه موسسه آمریکن اینتر پرایز و بنیاد هریتیج، چین از سال 2005 میلادی، حدود 24 میلیارد دلار در عراق سرمایه گذاری کرده و بخش اعظم آن در پروژههای انرژی انجام شده است.»
چین طی 15 سال گذشته، تقریبا 200 میلیارد دلار سرمایه گذاری کرده است. انتظار میرود با ورود «استراتژی کمربند و جاده» به مرحله بعدی خود، این رقم به طرز چشمگیری رشد کند.
گزارش جاری در انتها مینویسد: عراق جنگ و درگیریهای داخلی را پشت گذاشته و از چین برای حمایت ارزشمندش سپاسگذار است. عراق مایل است در چارچوب ابتکار «یک کمربند یک جاده» همکاری کند.
بهطورکلی چین در امتداد پویش کسب قدرت جهانی برای خود، توجه ویژهای به منطقه غرب آسیا نشان داده و در تلاش است تا علاوه بر موازنه سازی با سیاست چرخش به شرق آمریکا، از منافع سرشار حضور در غرب آسیا بهره ببرد. در این بین عراق با توجه به ظرفیت و توان اقتصادی مناسبی که دارد، برای بسیاری از کشورها از جمله چین و روسیه بسیار حائز اهمیت است.
/اندیشکده راهبردی تبیین