بسیاری در دام رسانه ای دشمن افتاده اند و در دعوای تعیین الزرفی، تقصیر را به گردن جناح های شیعه می اندازند که نتوانستند به توافق برسند در نتیجه برهم صالح خود راسا دست به کار شد.
این اما دروغ محض است.
نباید جریان رد اسعد العیدانی یا محمد شیاع السودانی توسط صالح را از یاد برد.
صالح در آن برهه بهانه می آورد که فراکسیون اکثریت مشخص نیست و نمی داند به حرف چه کسی گوش کند؟ سائرون یا البنا. به همین بهانه از دادگاه عالی فدرال رای خواست. رای دادگاه اما به گونه ای بود که هر دو طرف (سائرون و البنا) می توانستند آن را به سود خود تعبیر کنند.
در ادامه دعوا صالح به محمد الحلبوسی نامه زد و از او خواست صریحا بگوید فراکسیون اکثریت کیست تا نامزد آن، به عنوان نخست وزیر تعیین شود.
حلبوسی هم طی یک نامه رسمی گفت البنا فراکسیون اکثریت است.
صالح که گویا از پاسخ حلبوسی جا خورده بود، زیر میز بازی زد و حاضر نشد نامزد مورد حمایت البنا را معرفی کند
داستان قهر برهم صالح و رفتن به سلیمانیه را فراموش نکنید.
قطعا صالح با کارشکنی قانونی الزرفی را به قدرت رسانده و در این میان از بیت شیعی، صدر و العبادی احتمالا به خاطر گرفتن امتیازات از او حمایت می کنند.
واکاوی عراق
#تحلیل