کتاب " حمله به عراق؛ آنچه رسانه ها به شما نگفتند "
نورمن سولومون و ریس اریک، دو خبرنگار و تحلیلگر رسانهای آمریکایی هستند که دوازده سال پس از آغاز جنگ در عراق و نبرد نیروهای ائتلاف بینالمللی به رهبری آمریکا، تصمیم گرفتند برداشتی متفاوت از نقش کشورشان در بزرگترین بحران نظامی قرن بر مبنای دیدهها و تجربیات خبری و تحلیلی خود ارائه دهند.
این دو در این کتاب به تشریح سازمان رسانهای آمریکا در مواجه با جنگ عراق و آنچه که این رسانهها به خورد مردم خود و دنیا دادهاند پرداخته و بیپروا در مورد سازمان رسانهای که خود نیز جزئی از آن بودند، سخن به میان میآورند.
ابتدای این کتاب با تصویری که این دو خبرنگار از کشور عراق که در آستانه جنگ است دارند، شروع می شود. تصویری از عکس رئیس جمهور آمریکا بر سردر هتلی در عراق و گزارشی از دیدار با طارق عزیز، وزیر امور خارجه صدام حسین و تلاش او در اقناع تیم آمریکا.
بخش عمده و متمایز این کتاب اما، نه روزنامهنگاران و نه سیاستمداران، بلکه مردمی هستند که بر خلاف سیاستمداران کشورشان، آماده هر نوع رویارویی با دشمن متجاوز هستند، هرچند که از جنگ و نزاع خسته اند. همین اظهارات فاصله زیادی دارد با گزاره های مسمومی که رسانه ها از آنان منعکس میکنند.
بخش دیگر این کتاب به تشریح یکی از سلاحهای نوین آمریکا در نبرد با عراق پرداخته و نکاتی در مورد استفاده از گلولههای حاوی اورانیم ضعیف شده علیه مردم این کشور و اثرات بلند مدت آن را بیان میکند.
همان سلاحهایی که قبل از آن در یوگسلاوی استفاده شده بودند. این بخش یکی از هولناکترین و البته استراتژیکترین بخشهای این کتاب است.
روایت تحریم، هشتمین فصل این کتاب را تشکیل میدهد. تحریمهای ظالمانهای که صراحتا کارکردی جز ریختن خون بیگناهان غیر نظامی ندارد. یکی از دردناکترین بخش های این قسمت، روایت سولومون و اریک از فروش بیسکوییتهای نامرغوب و فاسد به عراق، در لوای برنامهی سازمان ملل برای کمک به رفع مشکل سوء تغذیه در عراق است.
نویسندگان این کتاب، نورمن سولومون و ریس ارلیک هستند که توسط محمدرضا نوروزپور در ۱۵۶ صفحه ترجمه شده است.