کشاورزی در عراق

کشاورزی در عراق

 

رهائی واقعی از هرگونه وابستگی یک کشور با تحقق امنیت غذائی رقم می‌خورد و به‌نظر می‌رسد به همین خاطر کارشناسان عراقی معتقدند که کشورشان باید جهت استقلال بیشتر به عرصه کشاورزی بازگشته و جدای از مسائل نفت، دولت به تقویت زیرساخت‌های کشاورزی اهتمام و تلاش بیشتری به عمل آورد.

 

کشاورزی کشور عراق تا اواسط دهه ۱۹۷۰ میلادی از رونق بالایی برخوردار بود. بیشتر محصولات کشاورزی این کشور مخصوصا خرما به کشورهای همسایه از جمله سوریه صادر می‌شد. تحولات اقتصادی کشور عراق طی ۵۰ سال گذشته و تبدیل عراق از کشوری متکی به کشاورزی و صنعت، به کشوری کاملا وابسته به فروش نفت خام سبب کاهش چشمگیر ظرفیت‌های کشاورزی این کشور شد.

 

جنگ‌های داخلی، افزایش شهرنشینی و کاهش جمعیت روستایی و هم‌چنین عدم سیاست‌گذاری مناسب نیز سبب شده است که کشاورزان رغبتی به ادامه فعالیت در این نداشته باشند و عراق با وجود دارا بودن یک چهارم از حجم آب‌های منطقه، یک کشور واردکننده در زمینه محصولات کشاورزی باشد!

 

البته عراق به رغم شرایط سیاسی و چالش‌های امنیتی که طی چند سال گذشته با آن روبرو بوده است، پیشرفت‌های مثبتی در زمینه کشاورزی حاصل کرده است و تولید خرما، جو، سبزیجات و برخی میوه‌های این کشور با افزایش همراه بوده است.

 

دولت عراق طی سال‌های گذشته با ارائه طرح‌های تشویقی از جمله تهیه کود، بذر و سایر نیازهای تولیدی به قیمت یارانه‌ای و خرید محصولات کشاورزی با قیمتی بالاتر از قیمت متوسط منطقه، حمایت مناسبی از کشاورزان عراقی کرده است.

 

همین موضوع سبب شد که امسال و سال گذشته ممنوعیت‌های بسیاری درباره واردات برخی اقلام کشاورزی به عراق صورت گیرد که علت آن از سوی دولت عراق، کمک به خودکفایی عنوان شده.

 

در همین راستا، آستان مقدس عباسی و حسینی هم به دنبال تقویت کشاورزی و اصلاح رویه‌های سنتی در عراق بوده و با سرمایه گذاری‌های کلان در استان‌های جنوبی و مرکزی، بخشی از زمین‌های اصطلاحا بایر و بدون استفاده را تبدیل به زمین کشاورزی کرده است تا توان تولیدی عراق در زمینه محصولات کشورزی افزایش یابد.