مجلس اعلای اسلامی عراق

مجلس اعلای اسلامی عراق

 

مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق در سال ۱۹۸۲م با هدف جمع آوری نیروهای معارض با رژیم صدام و همچنین حل مشکلات آوارگان عراقی در ابعاد سیاسی،  فرهنگی، نظامی و تبلیغی توسط شخصیت‌هایی همچون سیدمحمدباقر حکیم، ابراهیم جعفری، سید محمود هاشمی، شیخ محمد مهدی آصفی، سید عبدالعزیز حکیم و... تاسیس شد.

 

اولین رئیس این مجلس سید محمود هاشمی شاهرودی بود و بعد از ایشان سید محمدباقر حکیم به مدت ۱۹ سال عهده‌دار ریاست مجلس اعلی بود. بعد از ترور ایشان، ریاست به برادرش سید عبدالعزیز حکیم منتقل شد و بعد از درگذشت او، فرزندش سید عمار حکیم ریاست را به‌عهده گرفت. سید عمار حکیم در سال ۲۰۱۷م از این مقام استعفا داد و اقدام به تاسیس حزب جدید حکمت ملی نمود و در پی این استعفا همام حمودی رسما به عنوان رئیس مجلس اعلی انتخاب شد.

 

بعد از سرنگونی رژیم بعث، مجلس اعلای عراق یکی از ارکان اصلی ائتلاف شیعیان عراق محسوب می‌شد.

 

برخی بر این باورند که مهم‌ترین نقش مجلس اعلی در فرآیند شکل‌گیری ساختار دولت عراق بعد از فروپاشی نظام بعثی، کمک به تشکیل نظام سیاسی شیعه محور بود که بعدها تغییر عقیده پیدا کردند و خواستار تشکیل حکومت دموکراتیک بر پایه انتخابات شدند و از اینکه بر سر میز مذاکره با مستکبران جهان بنشینند، ابایی ندارند.

 

مجلس اعلای اسلامی عراق سابقه کمک‌های مادی و معنوی به مردم در جریان انتفاضه شعبانیه را در کارنامه خود دارد.

 

این مجلس پیش از آغاز جنگ عراق و ایران، بر اصلاح‌ناپذیری رژیم بعث حاکم بر عراق تأکید ورزید و ناگزیر به اتخاذ مشی مسلحانه شد.
 

در آغاز جنگ مبادرت به تأسیس واحد نظامی در مناطق شمالی عراق که از کنترل نیروهای عراقی خارج می‌شد کرد و واحدهای عملیاتی خود را در آنجا مستقر ساخت. از این زمان درون چارت تشکیلاتی و سازمانی مجلس اعلی، واحد نظامی، لحاظ شد.

 

بعد از جنگ ایران و عراق نیز با تشکیل تیپ بدر که به نوعی از لحاظ تشکیلاتی زیرمجموعه مجلس اعلی بود در جبهه مقابل صدام قرار گرفتند. بعد از سرنگونی صدام، اعضای تیپ بدر به عراق رفتند و سازمان بدر(منظمة بدر) را تاسیس کردند که اقدامات سیاسی و اجتماعی انجام می‌دادند تا اینکه در سال ۲۰۱۲ این سازمان از مجلس اعلی جدا و مستقلانه فعالیت نمود.