جایگاه عشیره نزد مردم عراق

جایگاه عشیره نزد مردم عراق

 

 عراقی‌ها ارزش زیادی برای عشیره قائلند و قبایل بزرگ، از قدرت سیاسی و اجتماعی بالایی برخوردارند. اعضای عشیره باید مسئولیت رفتار و کردار خود را بپذیرند و هر گونه خطایی باعث بی‌آبروی کل عشیره می‌شود. 

 

 هر رییس عشیره در عراق در کمترین حالت ممکن 3 تا 5 هزار فرد گوش به فرمان دارد و برای همین در عراق، عشایر و سران عشیره جایگاهی ویژه در تبلیغات انتخاباتی داشته و هر کاندیدایی در وهله‌ی اول، به دنبال کسب رضایت آن‌ها است. به گونه‌ای که اگر رأی رئیس عشیره را از آن خود کند، رأی کل عشیره با او خواهد بود. 

 

عشایر همواره در طول نظام‌های حاکم بر این کشور، نوعی استقلال ذاتی داشته و بیش از این‌که آن‌ها نیازمند دولت باشند، دولت‌ها به آن‌ها نیازمند بوده‌اند. 

 

 علی رغم انتقاداتی که به نظام عشیره‌ای وارد است، اما نمی‌توان آن را به کلی طرد نمود؛ چراکه محاسن زیادی نیز در این نظام وجود دارد. به عنوان مثال جلسات رفع اختلاف عشائری، اختلاف‌های پیش آمده بین دو فرد یا گروه را در کمترین زمان و به بهترین وجه رتق و فتق می‌کنند. براساس یک آمارگیری، تنها در یک ماه در بغداد، هشت‌صد جلسه‌ی رفع اختلاف عشایری برگزار شده و حکم نهایی در همان یک جلسه، صادر شده است. در نجف این رقم 1.200جلسه و در بصره 2.400 جلسه بوده است. در حالی که اگر این اتفاق به روش قانونی و قضایی پیش می‌رفت، بیش از چند ماه وقت‌گیر و هزینه‌بر بود. 

 

 مقابله و ایفای نقشی بزرگ در شکست ذلت بار اشغالگران آمریکایی و نیز سرعت و قدرت تشکیل نیروهای مردمی برای مقابله با داعش از نقاط درخشان و مثال زدنی در کارنامه‌ی سال‌های اخیر عشایر عراقی است، امری که کمتر ناظری در مورد آن ابهام و تردید نشان داده است.