خیابان المتنبی 

خیابان المتنبی 

قطعا در این دنیا هر انسانی به کسی یا یک چیز خاص بیشتر اهمیت می‌دهد و به آن علاقه‌مند است و هرچه بدان بپردازد ، علی رغم لذت وافر از این همراهی، هرگز از آن دلزده نمی‌شود و هرچه از دریای محبت آن بچشد عطش زاید‌الوصفی برایش پدید می‌آید.

 

برای دوستداران کتاب و کتاب‌خوانی شاید یکی از آن دریاهای مورد آرزو که می‌توانند خود را در آن مستغرق و از سفره گسترده‌ی آن مروارید‌ها صید کنند، 
خیابان المتنبی در بغداد است.

این خیابان یک مرکز فرهنگی برای اهل بغداد است و باید گفت قلب تجارت کتاب است.
 

بسیاری از مجلات و کتب را می‌توان از کتابفروشی‌های این خیابان تهیه کرد.

 

قدمت این خیابان به اواخر عصر عباسیان باز می‌گردد و در زمان حکومت عثمانیان در عراق به آن الاکمکخانه که در ترکی به معنای جایگاه نظامیان است خوانده می‌شد.

 

در سال 1932 به دنبال دستور ملک فیصل مبنی بر تشکیل کمیته‌ای برای تعیین نام خیابان‌ها، نام شاعر عراقی «المتنبی» برای این خیابان انتخاب می‌شود.

 

در این خیابان چاپخانه‌ای متعلق به قرن 19میلادی وجود دارد که نشان‌گر قدمت فعالیت‌های مرتبط با موضوع کتاب و فرهنگ در این خیابان می‌باشد.

 

متنبی خیابان فرهنگ، کتاب‌فروشی‌ها و گالری‌ها و نمایشگاه‌های هنری است، در سال‌های اخیر مرکز گفت‌گوهای فرهنگی و تجمعات صنفی و اجتماعی هم هست. 

 

بسیاری از کتاب فروشی‌های این خیابان وسعت کمی دارند و رسم و سنت اصلی در این خیابان، فروش کتاب‌ها در خیابان و روز جمعه‌است. در روز جمعه مقابل هر کتاب‌فروشی، حصیری پهن می‌شود و کتاب‌فروشی‌ها کتاب‌هایشان را روی این حصیرها پهن می‌کنند و در معرض دید علاقه‌مندان قرار می‌دهند. این، سنتِ خیابان متنبی است.

 

یکی از برنامه‌هایی که جدیداً و پس از اشغال عراق و سقوط صدام در خیابان متنبی باب شده‌است، مطالبات صنفی و گروهی است.

 

در سال ۲۰۰۷ القاعده به این خیابان حمله نمود. در این حمله، کتابفروشی العصریه که از قدیمی‌ترین کتابفروشی‌های متنبی به حساب می‌آمد و در سال ۱۹۰۸ تأسیس شده بود، بطور کامل منهدم گردید و به ساختمان چایخانه شابندر که از ساختمان‌های فرهنگی بسیار با ارزش عراق به حساب می‌آید، آسیب جدی وارد و همچنین برخی دیگر از ساختمان‌ها نیز دچار آتش‌سوزی گردید.