دیدار برهم صالح و نیچروان بارزانی با دونالد ترامپ چه پیامی برای گروه های شیعی دارد؟ علیرغم تهدید برخی گروه های شیعی، امروز در حاشیه اجلاس اقتصادی داووس، برهم صالح رئیس جمهور عراق و نیچروان بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق با دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده دیدار کرده و در مورد گسترش همکاری ها و روابط در زمینه های اقتصادی و امنیتی گفت و گو نمودند. این دیدار ها در حالی انجام شد که چندی پیش ، ابومهدی المهندس نائب رئیس حشد الشعبی که یک مقام رسمی در عراق به شمار می رفت با دستور مستقیم دونالد ترامپ ترور شد! اقدام تروریستی آمریکا موجب شد که گروه های شیعی پارلمان عراق در اقدامی کم سابقه و به صورت متحد، طرح خروج نیروهای آمریکایی را ارائه و به تصویب رساندند. با این حال مشارکت گروه های سنی و کرد در این مصوبه کم ترین میزان ممکن را داشت و این دو طیف رسما مسئولیت عواقب این مصوبه را متوجه گروه های شیعی نمودند. ایالات متحده پس از مصوبه پارلمان عراق، با آوردن بهانه های مختلف ادامه ماندن خود در عراق را توجیه می کند از جمله اینکه این مصوبه یک تصمیم عراقی نیست! گروه های اصلی کرد و برخی از اهل سنت نیز با این بهانه ها همراهی کرده و علیرغم قانونی شدن خروج آمریکا ،بر ضرورت ماندن آمریکا در عراق تاکید دارند. با این حال، پیش از پاسخ نظامی و درگیری میان آمریکا و گروه های مقاومت، رهبران شیعه و در راس آنان مقتدی صدر در اقدامی هوشمندانه مردم را دعوت به تظاهرات ملیونی ضد آمریکایی در بغداد نمودند، تا پشتوانه مردمی موجب تقویت موضع جریانات شیعی گردد. آمریکا اما در مقابل این حرکت، نیاز به پشتوانه های سیاسی بیشتری برای ماندن در عراق دارد، و به همین منظور، دیدار با مسئولان رسمی عراق و کردستان بیش از پیش مورد نیازشان می نمود که با همراهی کردها کاملا محقق شد. دیدار برهم صالح و نیچروان بارزانی با ترامپ، و صحبت در مورد گسترش روابط اقتصادی و امنیتی در عین این که می دانند طرف مقابل چندی پیش مسئولی رسمی در عراق را ترور کرده است، از موافقت ضمنی و همراهی کردها با ایالات متحده بر ضد گروه های مقاومت و شیعیان عراق حکایت دارد. گویا کردها با این حملات مشکلی ندارند و حتی به نوعی آمریکا را پشتوانه حفظ خود در عرصه قدرت عراق می بینند. این دیدار ها به روشنی بیان می کند که اقلیم نه تنها با خروج آمریکا از عراق موافق نیست، بلکه حتی در صورت ضرورت، پذیرای تمام آمریکایی ها نیز خواهد بود و با بهانه قرار دادن حق حاکمیت فدرال خود و تهدید بغداد به استقلال، زمینه قانونی آن را نیز فراهم خواهم کرد. حتی می توان گفت، امید کردها به حمایت آمریکا ممکن است تا حدی ادامه یابد که در صورت اصرار گروه های شیعی به اخراج آمریکا از کل عراق، و تهدید به هجوم نظامی (مثل تهدید سابق در زمان رفراندوم استقلال کردستان) ، باز هم عقب نشینی نکنند و با اعمال نفوذ در دولت عراق جلوی تحرک گروه های مقاومت ضد آمریکا را گرفته و یا در احتمال ضعیف تر، با پشتوانه و حمایت آمریکا با این گروه ها وارد درگیری شوند و حتی طرح استقلال را که برهم صالح نیز حامی آن بوده مجددا فعال نمایند. در نهایت عدم حمایت گروه های کرد و سنی، از مصوبه خروج نیروهای بیگانه، و مقاومت در برابر اجرای آن ممکن است آتش درگیری های بیشتری را در عراق مهیا کرده و مشکلی جدید را به بحران های متعدد عراق اضافه کند که البته آمریکا از آن بسیار منتفع خواهد بود.